Ik haat Al Gore.

Sinds die idioot met zijn onnozele film is komen aanzetten denkt mijn moeder dat ze persoonlijk verantwoordelijk is voor de hele opwarming van de aarde. Toegegeven, de opwarming van de aarde ís een ramp, maar mijn moeder is een veel grotere ramp. Voor mij dan toch. Ik geef een voorbeeld.

Het regent keihard en het is tijd om naar school te vertrekken. Vroeger (ik bedoel dus: vóór Al Gore) zei mijn moeder dan tegen Wieland en mij: ‘Kom, ik breng jullie snel met de auto.’ Nu zegt ze, na lang aarzelen: ‘Ach, ik zou jullie wel met de auto brengen, maar dat is zo slecht voor het milieu… Neem toch maar de bus.’ En dan rennen we keihard naar de bus, die vlak voor onze neus wegrijdt, en we rennen keihard terug naar huis, springen op onze fietsen en komen net te laat en drijfnat bij de schoolpoort aan, die net voor onze neus dichtslaat. En we krijgen straf.

Druipend strompel ik de klas binnen en ik moet mijn huistaak afgeven. Probleem: de schooltas die mijn moeder voor mij in de wereldwinkel heeft gekocht (geheel milieuvriendelijk vervaardigd uit 100 % gerecycleerde grondstoffen!) is niet 100 % waterdicht, en mijn taak is een doorweekt vod geworden. En ik krijg nog meer straf.

’s Middags in de refter ontdek ik dat mijn lunchpakket bestaat uit een (doorweekte) biowortel, een stronkje biobroccoli, een paar korrels zilvervliesrijst en een homp zelfgebakken zuurdesembrood. Yummie. En als toetje een potje lichtroze bioyoghurt. De lichtroze kleur wordt veroorzaakt door biorooiebietensap.

‘Wat heeft dat biorooiebietensap in godsnaam te maken met de opwarming van de aarde??’ roep ik.

‘Meer dan je denkt, zoon,’ antwoordt mijn moeder. ‘Want dankzij dat sap eet jij geen vieze vette hamburgers, en hamburgers zijn zó slecht voor de CO2 uitstoot, je hebt geen idee! En ga nu maar douchen!’

Maar als ik de kraan opendraai, komt er enkel een heel dun straaltje ijskoud water uit.

‘Mahaaaam!’ schreeuw ik.

‘O ja…!’ roept ze terug. ‘Dat vergat ik je nog te vertellen: vanaf vandaag werkt de douche op onze zonnepanelen, maar die worden pas volgende week geleverd…’

‘Ik heb het koud!’ brul ik.

‘Wat wil je dan?’ roept mijn moeder terug. ‘Dat de aarde opwarmt?’

‘Heel graag!’ brul ik rillend. ‘Hoe warmer hoe beter!’

‘Houd je er dan wel rekening mee dat de zeespiegel met een meter of twee stijgt?’

‘Oké voor mij!’ brul ik terug.

‘En houd je er dan ook rekening mee dat oma en opa verdrinken, want die wonen in Oostende?’

Dan brul ik niks meer terug.

Waarom hebben moeders altijd gelijk? Moeders zijn een ramp. En ik haat Al Gore.